Berekeningsdetails van capaciteitsverlies

Capaciteitsverlies verwijst naar het energieverlies van een condensator tijdens de werking als gevolg van de doorgang van de stroom. Het kan worden berekend op basis van het faseverschil tussen de spanning en de stroom van de condensator. In een AC -circuit wordt de capacitieve reactantie XC van de nominale capaciteit C bepaald door de formule XC = 1/ωc, waarbij ω = 2πf (F de stroomfrequentie is). When a resistive element and a capacitive element are connected in parallel, the total reactance Z_total can be calculated by the formula Z_total = (R² Xc²)^(1/2), that is, Z_total = (R² 1/ω²C²)^(1/2), with R being the resistance value, and the capacitor current I_c = V/Z_total (V is the voltage).

Er zijn verschillende berekeningsmethoden voor capaciteitsverlies. De raaklijn van de capaciteitsverlieshoek (TANA) is gelijk aan de verhouding van de capacitieve reactantie XC tot de weerstand R, dat wil zeggen TANA = 1/(2πfrc). De vermogensdichtheid van capaciteitsverlies (p_loss) is gelijk aan het vierkant van de huidige I_C vermenigvuldigd met de weerstand R, die ook kan worden uitgedrukt als p_loss = (v²)/(r · (r² 1/ω²c²)). De kwaliteitsfactor Q en de capaciteitsverliesfactor D worden als volgt berekend: q = 1/(2πfrc) = 1/tanδ en d = q/(1 q²).

In werkelijke berekeningen is het noodzakelijk om de capaciteitswaarde C, spanning V, huidige frequentie F en verliesweerstand R. Relevante gegevens van de capaciteitswaarde en verliesweerstand te verduidelijken, kunnen worden verkregen via modelparameters en andere kanalen. De spanning en frequentie worden geselecteerd volgens het scenario en instrumenten zoals een oscilloscoop kunnen worden gebruikt voor meet en berekening. Aangezien capaciteitsverlies een aanzienlijk effect heeft op circuitprestaties, is het noodzakelijk om het redelijk te berekenen tijdens het circuitontwerp en te selecteren